„Przez życie należy kroczyć tak, aby ślady twoich stóp pozostały”
Władysław Godyń urodził się w 1921 r. we wsi Czerna koło Krzeszowic. Po szkole podstawowej musiał pracować, by zarabiać na życie. Podczas okupacji został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Kilka lat po wojnie założył gospodarstwo ogrodnicze, które stało się jego życiową pasją. Drugą pasją była sztuka. Przez lata stworzył pokaźną kolekcję malarstwa polskiego, składającą się z 250 obrazów takich mistrzów, jak Malczewski, Chełmoński, Michałowski czy Siemiradzki. W 1990 r. gospodarstwo ogrodnicze przekazał czwórce swoich dzieci. Na krakowskim Kazimierzu wyremontował zrujnowaną kamienicę przy ul. Szerokiej. Założył tam pierwszą galerię sztuki judaistycznej, a potem restaurację „Ariel”. Dorobkiem swego życia podzielił się z innymi. Sprzedał gromadzoną latami kolekcję obrazów, a za uzyskane pieniądze zbudował sześć domów dla bezdomnych, chorych, zagubionych w życiu i dla repatriantów z Kazachstanu. Znalazło w nich dach nad głową ok. trzystu osób. Uchwałą Rady Miasta Krakowa przyznano mu Medal Cracoviae Merenti oraz tytuł Filantropa Krakowa.
Władysław Godyń jest człowiekiem, który – dzieląc się z potrzebującymi posiadanym majątkiem – realizuje słowa św. Brata Alberta: „Powinno się być dobrym jak chleb, powinno się być jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny”.
8.czerwca 2008 roku zmarł fundator i jednocześnie patron naszego Domu Władysław Godyń. Mieszkańcy i pracownicy Domy wzięli udział w uroczystościach pogrzebowych. Hołd zmarłemu złożyli również zakonnicy i zakonnice Albertyni, z którymi ś.p. Władysław Godyń od lat współpracował, którzy prowadzą część ufundowanych przez niego domów.